مجموعه مقالات دانشجویی / "ام روزِ ما" / به بهانه « روز دانشجو 94»

از وجوه سالگرد ها،بهانه بودن آنهاست.شانزدهم آذر بهانه ای است برای گفتگو حول شخصیتی به نام دانشجو؛ دانشجو به معنای عام.قصدمان تعریف مشخصی از دانشجو نیست،همین برای ما بس که «تصمیم ساز بودن» را از ویژگی دانشجو بدانیم.اما چرا؟ کلیشه ای بودن کلیدواژه ها نباید حوصله ما را برای بررسی موضوع سر ببرد.بگذارید پیِ برخی گزاره های تکراری را به تنمان بمالیم که ناچاریم از درگاه همین ادبیات به ادبیاتی نو و اعماق و نتایج جدیدی برسیم.
اصولا تصمیم سازی مرتبه ای والاتر از تصمیم گیری است.جالب آنکه ادعای بعض افرادی که در تشکل های دانشجویی فعالیت میکنند اینست که خود در مرحله تصمیم گیری شخصی دچار تزلزل هستند چه برسد به آنکه تصمیم ساز جامعه و حاکمین شوند!
نمیتوانیم تاسف بخوریم..تاسف خوردن دردی را دوا نمیکند..باید پا به جریان بگذاریم.حقیقتا اگر میخواهیم انسانی سالم برای خدمت به جامعه خود و اصلاح و پیشبرد امور باشیم،( در هر سطحی که توانمان باشد)باید خودمان را برای این مهم بسازیم واگر نمیخواهیم، قطعا خود خواه هستیم و این ضعف آشکاری است.نباید منتظر آن باشیم تا عده ای دیگر به ما خدمت کنند و اگر نقص داشتند خرده بگیریم..ما خود باید به خیل تاثیرگذاران بپیوندیم و این لوازمی دارد.
لوازم چیست؟
گفتیم برای آنکه شهروند مفیدی باشیم باید خومان را برای آن جایگاه مهیا کنیم و این امر نیاز به لوازم دارد.خوشبختانه دانشگاه و همین تشکل های اسلامی بستر خوبی برای این خودسازی است.شما در هر رشته ای که تحصیل میکنید و یا قصد فعالیت شغلی در هر زمینه ای را که دارید میتوانید در همین دوران دانشجویی وارد تشکل اسلامی شده و تصمیم ساز شوید.اساسا بنای تشکل ها بر همین است.تشکل ها و اصناف جز لاینفک جوامع هستند.

برای تصمیم سازی باید تخصص کسب کنید.خوشبختانه ذهن پویای یک جوان آماده کسب آگاهی ها است.به طور کلی میتوان اینطور عرضه داشت که هر دانشجو میبایست آگاهی ها،توانمندی ها و مهارت های عمومی را بیاموزد و خود را در زمینه ای که مورد علاقه و مستعد آن است فعال کند.
برای مثال مجموعه ای مردمی را که به صورت تشکیلات در جهت پیشرفت و اصلاح امور جامعه خود مدنظر حضرت امام(ره) بوده است،مثال میزنیم.بسیج مردمی حقیقتا به لحاظ جامعه شناختی یک قوه ارزشمند برای ایران انقلابی است.این حقیقتی است که صاحب نظران این حوزه بر آن صحه میگذارند.حال باید به اهداف،ساختار،شیوه مدیریت ، بازده و عملکرد این مجموعه نگریست آن را واکاوی کرد و کارنامه صادر کرد،اما آن بسیجی ای که مدنظر رهبرانقلاب است، با جنبه هایی نظیر آنکه ترازش طرفدار علم،تلاشگری هدفمند و رصدگری باهوش است حقیقتا میتواند گنج بزرگی باشد.اینست که ما تشکل های دانشجویی را به عنوان مجموعه هایی از دانشجویان که میتوانند هریک دارای مانیفست برتر از دیگری باشند،دارای ارزش بسیار در دانشگاه میدانیم.همانطور که مرسوم و معلوم است تشکل های علمی در سراسر دنیا و در سرتاسر دانشکده های گوناگون حائز اهمیت و ارزش بوده و عمده پیشرفت های هر رشته از همین تشکل ها صورت میگیرد.حال تشکل های اسلامی ماهیتا از این جنس هستند.تشکل هایی برای پیشرفت های فرهنگی،سیاسی و علمی.
تشکل های دانشجویی ویژگی های منحصربه فردی دارند.از مهمترین این ویژگی میتوان به آزادی اندیشه و حریت در تشخیص و عملکرد نام برد.نویسنده شخصا حریت را نان شب فعالیت تشیلاتی دانشجویی میداند.اگر به تاریخچه تشکل ها نیم نگاهی بیندازید متوجه خواهید شد که وابسته شدن هسته های مرکزی برخی تشکل ها چطور لکه ننگی بر سبقه تاریخی آن ها شده است.حتی در موضع گیری ها،در قبال دولت ها و مجالس و صاحبان قدرت و نهاد های حاکمیتی در کشور،اگر حریت و آزادگی دانشجو نباشد،اصولا چیزی ارزشمند نخواهد بود.اما باید دقیق شد..باید دقیق شد و معنای آزادگی،مصلحت اندیشی،انقلابی بودن و آرمانخواهی و عدالت طلبی را به فراست دریافت.ای بسا این واژگان زیبا،با حفظ صورت استحاله سیرتی شده باشند.ای بسا عبور از قانون به معنای آزادمنشی تلقی شده باشد،اتلاف وقت در زمینه های سطحی آرمانخواهی نامیده شده باشد و الخ.
حال ما و امروزِ ما
و الان من دانشجو هستم.دانشجویی که تربیتی داشته،سلیقه و علاقه ام کم و بیش شکل گرفته است.اما آن چیز مهم اتحاد ما بر استوانه اندیشه ای محکم است.این تشکل اسلامی است،پس اصول اسلام را باید شناخت،از منابع صحیح هم باید شناخت.باید به حق طلبی شناخت و نه به متفاوت بودن و نه به عادت.
و مهم تر از اعتقاد ما،شاید خلق ما باشد.همان روحیه تشکیلاتی.چه بسیار انسان هایی که در آکادمی ها و حوزه های دینی تحصیل نکرده بودند،اما به خاطر صفای روحی شان انسان ساز شدند.
و مهم تر از همه باور ها،عمل ماست.اگر شعار بدهیم و عمل نکنیم،خسران کردیم.عرصه تشکلی،عرصه دانشجویی،عرصه جامعه و سیاسی،میدان عمل ماست.در آینده نزدیک شاهد برگزاری دو انتخابات مهم هستیم.انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی.
آنچیزی که بر ما واجب است،عمل به سیره دانشجویی است.همان سیره مبتنی بر آگاهی ها،آزادگی ها،زیرکی در رصد و عمل به متانت و تصمیم ساز بودن است.اگر چه ما به نوبه خود،هرکدام یک رای داریم اما تک تک ما اگر درست به مسوولیتمان عمل کنیم و به راستی تاثیرگذار بر دیگر اقشار جامعه باشیم،ترکیبی از نمایندگان و بستری تصمیم گیر را آفریده ایم که در کلان،تصمیم ساز خرد آن ما بودیم.
بر ماست رصد جامع گروه هایی که تشکیل خواهند شد،حرف ها و مواضع و کارنامه های افراد.
اما واضح است که ما نیاز به عیار داریم.اینکه عیار انتخاب ما چه باشد؟
عیار انتخاب
به صراحت میگویم که اختلاف ما دانشجویان،ما اعضای تشکل های مختلف،ما مسافرین یک تاکسی،ما افراد سر صف نانوایی به خاطر انتخاب ماست.
هر انتخاب تابعی است از متغیر های مختلف.از حق طلبی ها و آگاهی ها و تحلیل های درست گرفته،تا منافع شخصی و ضعف های شخصیتی و خودخواهی ها.
ما نمیتوانیم از همه بخواهیم یکجور بیندیشند و یه جور عمل کنند،اما میتوانیم آرمان معرفی کنیم و بخواهیم که واقعیت نزدیکتر به آرمان را تشخیص دهند.اینجاست که میگوییم انقلابی هستیم.انقلابی هستیم زیرا اصول انقلاب را پاسداریم.آرمان ها میشناسیم حتی اگر عده ای بخواهند آرمان ها را وارون تصویر کنند.چاره ای نداریم که تا میتوانیم در جهت پاسداری حریم آرمان ها و مقابله با تفسیر به رای آنها پایدار باشیم.اینجاست که باید واقعیت ها را بررسی کنیم.از کارنامه احزاب و گروه ها تا مواضع آنها در بزنگاه ها.حتی واجب است عملکرد رسانه های تحت امر و مسوولیتشان را هم رصد کنیم.
واقعیت ها را هم باید جوانمردانه بررسی کرد.اگر سخنرانی یک نماینده مخالف ما را برهم میزنند حرکت مردمی بخوانیم و اگر سخنرانی نماینده موافق ما را برهم بزنند،تحرک افراطیون بنامیم،اگر به پیوسته اتهام زنی و برچسب زنی کنیم،اگر به جای تحلیل های علمی دقیق و قانع کننده، فریاد های گوشخراش وا اسلاما سر دهیم اینطور نمیشود که نمیشود!
متانت،قانونمداری،منطق در گفتگو،گفتار به اندازه آگاهی،دریافت اطلاعات همه طرفه از اولیات لوازمی است که میتواند ما در جهت انتخاب صحیح یاری نماید.
امیدواریم هرکس بتواند در جهت پاسخگویی به شبهاتی که برایش بوجود می آید قدم بردارد.پاک کردن صورت سوالات به معنای حل سوالات نیست! پس قدم در راه انتخاب صحیح بگذارید،معیار درست انتخاب کنید و کاندیدا های معرفی شده را بسنجید،این از بدیهیات پیشرفت سیاسی یک جامعه است.