شهادت یا مردن،مسئله این است...
در غوغای روزگار،تاریخی آرامش بخش هست که با یاد آن به اتفاق دوباره حقیقت خلیفه اللهی امیدوار میشوم.خدا کند نباشد جوانی در این ملک که از این گنج جنگ کم بهره برده باشد و یا زبانم لال بی بهره باشد.
و بارقه ای از دفاع مقدس را چه زیبا قلم زد آقای قلم:
«خون سرخ ما فلقی است که پیش از طلوع خورشید عدالت بر آسمان تقدیر نشسته است.»
در این آرامش،تب و تابی است ناب!
و آنقدر وسعتش عظیم است که چون منی میگویم:"خدایا ما را به یاران شهیدمان ملحق کن...و الحقنا بالصالحین..."
و من کل این نمود زیبای انسانی را مرهون تلاش نفوس مطهری میدانم که هرکدام جداگانه،برای هدفی واحد مبارزه کردند:
«سعی کردم که "خودم" را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد.»(شهید آوینی)
در واقع جنگ ما،عرصه تابش نور الهی بر زمین مردگان مدرن بود.
مبارک باد ذکر زنده ی عارفان مسلح علیه کفر.
آقا جان..سر شما سلامت..جان به قربان نفس نورانی تان.
و جان به قربان حضرت صاحب(عج) که صاحب عزای امت اسلام است در سرزمین امن الهی..
******************************************************************
زندگینامه شهید آوینی به قلم خودش:
